Uchwała
Sądu Najwyższego – Izba Cywilna
z dnia 26 stycznia 2023 r.
III CZP 141/22

Sprzeciw może być oparty na dowodach nie wskazanych w zgłoszeniu wierzytelności (art. 258 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1520 ze zm.).

Sąd Najwyższy w sprawie upadłościowej R. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości w O. na skutek zażalenia syndyka masy upadłości R. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na postanowienie sędziego – komisarza z 21 kwietnia 2022 r. (V GUp 223/20),

przy udziale wierzyciela Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w Warszawie oraz R. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na posiedzeniu niejawnym 26 stycznia 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, na skutek przedstawienia przez Sąd Rejonowy w Opolu

postanowieniem z 11 sierpnia 2022 r., sygn. akt V GUz 22/22,

zagadnienia prawnego:

“Czy dyspozycją art. 258 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku Prawo upadłościowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1228 t.j.) – dalej p.u. – stanowiącego, że sprzeciw może być oparty wyłącznie na twierdzeniach i zarzutach wskazanych wyłącznie w zgłoszeniu wierzytelności, objęte są również dowody wskazane w zgłoszeniu wierzytelności (tj. czy dopuszczalne jest powoływanie przez wierzyciela nowych dowodów dopiero w sprzeciwie co do odmowy uznania wierzytelności na liście wierzytelności – dla wykazania faktów, na które wierzyciel powoływał się już w zgłoszeniu wierzytelności)?”

podjął uchwałę:

Sprzeciw może być oparty na dowodach nie wskazanych w zgłoszeniu wierzytelności (art. 258 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1520 ze zm.).

Sprzeciw jest szczególnym środkiem zaskarżenia w toku postępowania upadłościowego; ma on charakter niedewolutywny. Sprzeciw służy ochronie praw wierzyciela i upadłego w postępowaniu upadłościowym. W toku postępowania w przedmiocie ustalania listy wierzytelności w terminie dwóch tygodni od dnia obwieszczenia w Krajowym Rejestrze Zadłużonych o dacie złożenia przez syndyka listy wierzytelności sędziemu – komisarzowi, każdy z wierzycieli upadłościowych może złożyć do sędziego – komisarza sprzeciw co do uznania wierzytelności innego wierzyciela. Natomiast w przypadku odmowy uznania wierzytelności, legitymowanym czynnie do zaskarżenia tej decyzji syndyka jest tylko ten spośród wierzycieli, któremu odmówiono uznania zgłoszonej wierzytelności. Sprzeciw co do uznania jak i odmowy uznania danej wierzytelności przysługuje także upadłemu. Jego uprawnienie jest jednakże ograniczone do wypadków, gdy przedłożona sędziemu – komisarzowi lista wierzytelności jest niezgodna z wnioskami lub oświadczeniami upadłego. Innymi słowy, sprzeciw upadłego może dotyczyć tylko sprzeczności listy z jego wnioskami lub oświadczeniami.