OBSŁUGA PRAWNA KLUBÓW SPORTOWYCH ORAZ ZWIĄZKÓW SPORTOWYCH

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie z dnia 25 czerwca 2010 r. (tekst jednolity: Dz.U. z 2022 r. poz. 1599, dalej: u. sport) działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna (art. 3 ust. 2 u. sport).

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Użycie przez ustawodawcę terminu „w szczególności” świadczy o tym, iż przedmiotowa działalność może być również prowadzona w innych formach, jak np. związku sportowego (art. 6 u.sport.), polskiego związku sportowego (art. 7–15 u. sport.). Klub sportowy musi działać jako osoba prawna. Klub sportowy nie może zatem być osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (tak jak miało to miejsce pod rządami ustawy ustawy o kulturze fizycznej z dnia 18 stycznia 1996 r.). Wszystkie inne formy prawne są dopuszczalne. Zgodnie bowiem z przepisem art. 33 k.c. Osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osoby prawne występują w wielu formach organizacyjnych i realizują bardzo zróżnicowane cele. W zależności od zastosowanych kryteriów można wyróżniać szereg typów osób prawnych. W szczególności dzięki zastosowaniu kryterium pochodzenia majątku wyróżnić można państwowe osoby prawne, samorządowe osoby prawne oraz prywatne osoby prawne. Jednostki organizacyjne mające osobowość prawną, które powstają z inicjatywy założycieli, dla realizacji celów określonych przez założycieli, wyposażone w majątek, który nie ma charakteru publicznego lub komunalnego, zaliczamy do prywatnych osób prawnych. W grupie tej wymienić należy w szczególności: prostą spółkę akcyjną, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, spółki europejskie, fundacje, partie polityczne, stowarzyszenia, związki zawodowe, spółdzielnie, fundusze emerytalne, fundusze inwestycyjne, związki wyznaniowe. W praktyce najczęstszą formą prawną klubów sportowych jest stowarzyszenie.

Szczególnym rodzajem klubu sportowego jest uczniowski klub sportowy. Uczniowski klub sportowy działa na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766), z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji. Uczniowski klub sportowy jest zatem specjalnym rodzajem stowarzyszenia tworzonym na potrzeby rywalizacji najmłodszych zawodników – dzieci i młodzieży, a odmienna niż stowarzyszenie forma prawna jest dla uczniowskiego klubu sportowego niedostępna.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o sporcie z dnia 25 czerwca 2010 r.  kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe.
Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń (art. 6 ust. 2 ustawy o sporcie).

Do instytucji „związku sportowego” w drodze analogia legis (analogia z ustawy) należy stosować przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104 ze zm., dalej: pr. stow.). Na marginesie należy wyjaśnić, że analogia z ustawy” jest instytucją nieuregulowaną żadnym przepisem i oznacza, że organ stosujący prawo uzupełnia na podstawie istniejących przepisów lukę, którą ustawodawca pozostawił, choć mógł i powinien był ją „zapełnić” odpowiednią regulacją prawną. Założeniem analogii jest podobieństwo pomiędzy hipotetycznym stanem faktycznym, który został wyraźnie uregulowany, a podobną sytuacją nieuregulowaną.