PLAN RESTRUKTURYZACYJNY

PLAN RESTRUKTURYZACYJNY

Plan restrukturyzacyjny należy do głównych dokumentów sporządzanych w toku postępowań restrukturyzacyjnych. Jest główną osią, wokół której koncentruje się zagadnienie restrukturyzacji dłużnika. Jego przygotowanie jest obligatoryjne we wszystkich czter 2 pltech postępowaniach restrukturyzacyjnych. 

Autorem planu restrukturyzacyjnego jest, w zależności od rodzaju postępowania restrukturyzacyjnego, nadzorca układu, nadzorca sądowy, zarządca i to on ponosi odpowiedzialność za jego treść. 

W postępowaniu o zatwierdzenie układu plan restrukturyzacyjny sporządzany jest przez nadzorcę układu (art. 37 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 15 maja 2015 r., tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1574, dalej p.r.). Plan restrukturyzacyjny w postępowaniu o zatwierdzenie układu stanowi element (załącznik) sprawozdania nadzorcy układu. Plan jest składany do sądu wraz z wnioskiem o zatwierdzenie układu.

W przyspieszonym postępowaniu układowym plan restrukturyzacyjny sporządzany jest przez nadzorcę sądowego, przy uwzględnieniu propozycji restrukturyzacji przedstawionych przez dłużnika. Plan restrukturyzacyjny powinien być sporządzony w terminie dwóch tygodni od dnia otwarcia przyspieszonego postępowania układowego (art. 261 pkt. 1 p.r.).

W postępowaniu układowym plan restrukturyzacyjny również jest sporządzany przez nadzorcę sądowego, przy uwzględnieniu propozycji restrukturyzacji przedstawionych przez dłużnika. Plan restrukturyzacyjny powinien być sporządzony w terminie miesiąca od dnia otwarcia postępowania układowego (art. 280 pkt. 1 p.r.).

W postępowaniu sanacyjnym  zarządca w porozumieniu z dłużnikiem składa sędziemu-komisarzowi plan restrukturyzacyjny w terminie trzydziestu dni od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego. Jeżeli zarządca nie porozumie się z dłużnikiem co do treści planu, składa plan, dołączając zastrzeżenia dłużnika i uzasadnienie przyczyn, dla których tych zastrzeżeń nie uwzględnił (art. 313 ust. 1 p.r.). W uzasadnionych przypadkach termin do złożenia planu restrukturyzacyjnego może zostać przedłużony przez sędziego-komisarza do trzech miesięcy (art. 313 ust. 2 p.r.).  Zarządca powinien przygotować plan restrukturyzacyjny w porozumieniu z dłużnikiem, niezależnie od tego, czy dłużnikowi udzielono zezwolenia, o którym mowa w art. 288 ust. 3 p.r. (chodzi o zezwolenie dłużnikowi przez sąd na wykonywania zarządu nad całością lub częścią przedsiębiorstwa w zakresie nieprzekraczającym zakresu zwykłego zarządu). 

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, za zgodą sędziego-komisarza, nadzorca sądowy (w przyspieszonym postępowaniu układowym oraz postępowaniu układowym) albo zarządca (postępowanie sanacyjne) może zlecić sporządzenie planu restrukturyzacyjnego osobom trzecim (art. 10 ust. 4 p.r.). Wykluczone jest powierzenie sporządzenia planu restrukturyzacyjnego samemu dłużnikowi, ten bowiem w postępowaniu restrukturyzacyjnym nie jest osobą trzecią

WYMOGI FORMALNE PLANU RESTRUKTURYZACYJNEGO

W przypadku każdego postępowania restrukturyzacyjnego plan restrukturyzacyjny powinien odpowiadać wymogom z art. 10 p.r., czyli powinien zawierać:

  1. opis przedsiębiorstwa dłużnika wraz z informacją o aktualnym oraz przyszłym stanie podaży i popytu w sektorze rynku, na którym przedsiębiorstwo działa;
  2. analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej dłużnika;
  3. prezentację proponowanej przyszłej strategii prowadzenia przedsiębiorstwa dłużnika oraz informację na temat poziomu i rodzaju ryzyka;
  4. pełny opis i przegląd planowanych środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów;
  5. harmonogram wdrożenia środków restrukturyzacyjnych oraz ostateczny termin wdrożenia planu restrukturyzacyjnego;
  6. informację o zdolnościach produkcyjnych przedsiębiorstwa dłużnika, w szczególności o ich wykorzystaniu i redukcji;
  7. opis metod i źródeł finansowania, w tym wykorzystania dostępnego kapitału, sprzedaży aktywów w celu finansowania restrukturyzacji, finansowych zobowiązań udziałowców i osób trzecich, w szczególności banków lub innych kredytodawców, wielkości udzielonej i wnioskowanej pomocy publicznej oraz pomocy de minimis lub pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie i wykazania zapotrzebowania na nią;
  8. projektowane zyski i straty na kolejne pięć lat oparte na co najmniej dwóch prognozach;
  9. imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za wykonanie układu;
  10. imiona i nazwiska autorów planu restrukturyzacyjnego;
  11. datę sporządzenia planu restrukturyzacyjnego.

Jeżeli postępowanie sanacyjne ma obejmować restrukturyzację zatrudnienia albo restrukturyzację majątku, restrukturyzację portfela kontraktów, wówczas w planie restrukturyzacyjnym dodatkowo wskazuje się zasady zwalniania pracowników, w szczególności liczbę pracowników objętych zamiarem zwolnienia, okres, w którym nastąpi takie zwolnienie, oraz proponowane kryteria zwalniania pracowników, mienie podlegające zbyciu oraz umowy, od których zarządca zamierza odstąpić (art. 314 p.r.)

ZATWIERDZENIE PLANU RESTRUKTURYZACYJNEGO

W postępowaniu o zatwierdzenie układu, przyspieszonym postępowaniu układowym oraz postępowaniu układowym przystąpienie do wykonywania planu restrukturyzacyjne nie jest uzależnione od jego zatwierdzenia postanowieniem sędziego – komisarza czy sądu restrukturyzacyjnego. Natomiast w postępowaniu sanacyjnym przesłanką realizacji planu restrukturyzacyjnego jest jego zatwierdzenie przez sędziego-komisarza. Do tego czasu zarządca wykonuje zwykłe czynności z zakresu bieżącego (pozarestrukturyzacyjnego) zarządu mieniem dłużnika (masą sanacyjną) (art. 316 p.r.). Przed zatwierdzeniem planu restrukturyzacyjnego zarządca może podjąć działania mające na celu przywrócenie dłużnikowi zdolności wykonywania zobowiązań, jeżeli brak ich niezwłocznego podjęcia istotnie utrudniłby możliwość osiągnięcia celu postępowania sanacyjnego. O zamiarze podjęcia działań zarządca informuje sędziego-komisarza, który może w terminie trzech dni zakazać podjęcia wskazanych działań (art. 317 p.r.). Sędzia-komisarz wydaje postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia planu restrukturyzacyjnego po uzyskaniu opinii rady wierzycieli (art. 315 ust. 1 p.r.). Sędzia-komisarz może wydać zakaz wdrażania niektórych działań przewidzianych w planie restrukturyzacyjnym oraz nakazać realizację innych działań, kierując się celami postępowania sanacyjnego i ochroną słusznych praw wierzycieli oraz osób trzecich niebędących uczestnikami postępowania (art. 315 ust. 2 p.r.).

WSTĘPNY PLAN RESTRUKTURYZACYJNY

Od planu restrukturyzacyjnego należy odróżnić wstępny plan restrukturyzacyjny. Wstępny plan restrukturyzacyjny jest załącznikiem do wniosku o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego (art. 227 ust. 1 pkt 2 p.r.), postępowania układowego (art. 227 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 265 p.r.) i postępowania sanacyjnego (art. 284 ust. 1 pkt 3 p.r.). Do wniosku o zatwierdzenie układu nie jest wymagane załączenie wstępnego planu restrukturyzacyjnego. Ponadto jeżeli wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego zgłasza wierzyciel to jest on zwolniony z obowiązku złożenia wstępnego planu restrukturyzacyjnego.

Wstępny plan restrukturyzacyjny przygotowywany jest przez dłużnika, dlatego ustawodawca przewidział mniejsze wymogi formalne co do jego treści niż w przypadku planu restrukturyzacyjnego sporządzanego przez profesjonalnego nadzorcę czy zarządcę. Plan powinien zawierać przynajmniej:

  1. analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa (przy czym owe przyczyny nie determinują ani otwarcia, ani odmowy otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego);
  2. wstępny opis i przegląd różnych planowanych środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów;
  3. wstępny harmonogram wdrożenia różnych środków restrukturyzacyjnych.