Wyłączenie przedmiotu świadczenia z masy upadłości

Zgodnie z definicją zawartą w k.c. – bank względem posiadacza rachunku zobowiązuje się do przechowywania jego środków pieniężnych oraz prowadzenia na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych i ma prawo obracać czasowo wolne środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym z obowiązkiem ich zwrotu w całości lub w części na każde żądanie. W orzecznictwie wskazuje się, że posiadacz rachunku bankowego z chwilą wpłaty pieniędzy do banku traci ich własność na rzecz banku, a nabywa roszczenie o zwrot takiej samej ich ilości. Możliwość wyłączenia któregokolwiek ze składników masy upadłości na podstawie art. 72 p.u.. zachodzi, w razie wykazania, że składnik ten nie należał do upadłego oraz że osoba, na rzecz której ma nastąpić wyłączenie, miała do tego składnika prawo, które może wynikać z prawa rzeczowego albo ze stosunków zobowiązaniowych. Własność środków pieniężnych nabył bank z chwilą wpłaty pieniędzy na rachunek upadłego. Żądanie wyłączenia tych środków pieniężnych oznacza w istocie żądanie wyłączenia wierzytelności o wypłatę określonej sumy pieniężnej.