1. Jeżeli w skład spadku wchodzą wierzytelności i prawa wątpliwe co do istnienia lub możliwości ich wykonania, można wyłączyć spadek z masy upadłości.
2. Spadek podlega wyłączeniu, jeżeli składniki majątkowe wchodzące w skład spadku są trudno zbywalne albo z innych przyczyn wejście spadku do masy upadłości nie byłoby korzystne dla postępowania upadłościowego.
3. Postanowienie o wyłączeniu spadku z masy upadłości wydaje z urzędu sędzia-komisarz. Na postanowienie przysługuje zażalenie upadłemu i wierzycielom.
Spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 k.c.). Co do zasady, masa upadłości jest związana odrzuceniem spadku dokonanym przez upadłego przed ogłoszeniem upadłości. Wyjątkiem od tej zasady jest art. 1024 k.c. Jeżeli spadkobierca odrzucił spadek z pokrzywdzeniem wierzycieli, każdy z wierzycieli, którego wierzytelność istniała w chwili odrzucenia spadku, może żądać, ażeby odrzucenie spadku zostało uznane za bezskuteczne w stosunku do niego (art. 1024 § 1 k.c.).
Art. 1024 k.c.
§ 1. Jeżeli spadkobierca odrzucił spadek z pokrzywdzeniem wierzycieli, każdy z wierzycieli, którego wierzytelność istniała w chwili odrzucenia spadku, może żądać, ażeby odrzucenie spadku zostało uznane za bezskuteczne w stosunku do niego według przepisów o ochronie wierzycieli w razie niewypłacalności dłużnika.
§ 2. Uznania odrzucenia spadku za bezskuteczne można żądać w ciągu sześciu miesięcy od chwili powzięcia wiadomości o odrzuceniu spadku, lecz nie później niż przed upływem trzech lat od odrzucenia spadku.
Od chwili ogłoszenia upadłości legitymowany do zaskarżenia czynności odrzucenia spadku według art. 1024 k.c. jest syndyk. Zgodnie z przepisem art. 131 p.u. w sprawach nieuregulowanych przepisami art. 127–130a p.u. do zaskarżenia czynności prawnych upadłego, dokonanych z pokrzywdzeniem wierzycieli, przepisy art. 132–134 oraz przepisy k.c o ochronie wierzyciela w przypadku niewypłacalności dłużnika stosuje się odpowiednio. Odesłanie to obejmuje nie tylko przepisy o skardze pauliańskiej (art. 527 i n. k.c), lecz także szczególny środek ochrony wierzyciela, jaki przewidziano w art. 1024 k.c.
W wypadku prawomocnego orzeczenia o bezskuteczności odrzucenia spadku odrzucenie spadku należy uznać za bezskuteczne względem masy upadłości (a nie tylko wobec jednego z wierzycieli). Dlatego, na potrzeby postępowania upadłościowego, następuje przyjęcie spadku przez upadłego z dobrodziejstwem inwentarza zgodnie z art. 119 ust. 2 p.u.
Jeżeli spadek zostanie wyłączony z masy upadłości, oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku składa spadkobierca. Termin do złożenia oświadczenia zaczyna biec od chwili uprawomocnienia się postanowienia o wyłączeniu.
Oświadczenie upadłego o odrzuceniu spadku lub zapisu windykacyjnego jest bezskuteczne w stosunku do masy upadłości, jeżeli zostało złożone po ogłoszeniu upadłości.