Przepis ten przewidywał jeden środek w postaci skargi na czynności komornika, jako środek obrony małżonka dłużnika na dokonanie zajęcia mienia stanowiącego majątek wspólny w wypadku braku klauzuli wykonalności przeciwko temu małżonkowi, bez względu na to, czy zajęcie nastąpiło z naruszeniem przepisów procesowych, czy też materialnoprawnych. Został on wprowadzony kodeksu ustawą z 18.4.1985 r., która weszła w życie 1 lipca 1985 r. Natomiast jego uchylenie nastąpiło ustawą z 2 lipca 2004 r. Stanowisko SN wyrażone w omawianej uchwale wydaje się zasadne albowiem w stanie prawnym przed 1 lipca 1985 (a więc przed wprowadzeniem przepisu 767[1] par. 1 k.p.c.) rozgraniczano w doktrynie i orzecznictwie środki obrony w zależności od tego, czy dotyczyły one naruszenia przez czynności egzekucyjne przepisów procesowych, czy też materialnoprawnych.Skoro przepis art. 767[1] par. 1 i 2 k.p.c. już nie obowiązuje to wspomniane rozgraniczenie środków obrony małżonka dłużnika obowiązuje z powrotem.
Jak ma się bronić małżonek dłużnika przed komornikiem zajmującym ruchomości należące do majątku wspólnego?
Art. 767[1] § 1. Jeżeli komornik na podstawie tytułu wykonawczego wydanego jedynie przeciwko dłużnikowi dokonał zajęcia przedmiotów stanowiących majątek wspólny dłużnika i jego małżonka, sąd w razie złożenia na tę czynność skargi przez małżonka dłużnika oraz podniesienia zarzutu z art. 41 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego orzeka również po przeprowadzeniu rozprawy o ograniczeniu lub wyłączeniu możliwości zaspokojenia się przez wierzyciela z majątku wspólnego.